Przez pierwsze cztery lata swojego istnienia klub nosił szyld Towarzystwa Miłośników Rozwoju Fizycznego. Widzew przerwał swoją działalność w wyniku wybuchu I wojny światowej w 1914 roku. Osiem lat później klub powrócił do piłkarskiego świata jako RTS Widzew Łódź. W reaktywację klubu zaangażowali się zawodnicy TMRFu - Antoni Stanecki, Ludwik Rękowski, Józef Wojtczak, Jan Augustyniak oraz Wacław Gapiński.

W najwyższej klasie rozgrywkowej czerwono-biało-czerwoni zameldowali się aż 38 lat od momentu powstania. W premierowym meczu Widzew pokonał Lecha Poznań 4:3. Dalsza część tego sezonu nie była już jednak udana dla łódzkich piłkarzy. Ostatecznie widzewiacy spadli z ligi, zajmując ostatnie miejsce w tabeli. Na kolejne występy w I lidze musieli czekać blisko trzydzieści lat.

Widzew powrócił na krajowe salony w sezonie 1975/1976, by już w następnym odnieść pierwszy sukces, jakim było wicemistrzostwo Polski, a co za tym szło, prawo startu w rozgrywkach Pucharu UEFA. Rywalem łodzian w pierwszej rundzie byli piłkarze Manchesteru City. The Citizens sensacyjnie odpadli, remisując z Widzewem 2:2 u siebie oraz 0:0 na wyjeździe.

Łodzianie powtórzyli swoje krajowe osiągnięcia w 1979 oraz 1980 roku, dzięki czemu znów mogli zaistnieć na arenie międzynarodowej, eliminując kolejne wielkie firmy - Manchester United (po dwóch remisach 1:1 i 0:0) oraz Juventus Turyn (3:1 i 1:3, k. 4:1). Widzew rósł w siłę, czego dowodem było zdobycie upragnionego mistrzostwa kraju w sezonie 1980/1981 i powtórzenie tego wyczynu rok później.

W 1982 roku łodzianie odnotowali najlepszy start w Europie w historii, docierając aż do półfinału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Piłkarze prowadzenie wówczas przez trenera Władysława Jana Żmudę wyeliminowali w 1/8 finału Rapid Wiedeń z Antoninem Panenką oraz Hansem Kranklem w składzie, a w ćwierćfinale odprawili z kwitkiem najlepszą drużynę Anglii - Liverpool FC. Na drodze do wymarzonego finału stanęli piłkarze Juventusu Turyn, których wówczas reprezentował były piłkarz łodzian, Zbigniew Boniek. Widzew odpadł z rozgrywek, przegrywając we Włoszech 0:2 i remisując w Łodzi 2:2.

Czerwono-biało-czerwoni zdobyli mistrzostwo jeszcze dwukrotnie - w latach 1996 i 1997. Warto wspomnieć, że w sezonie 1995/1996 łodzianie w lidze nie zeszli z boiska pokonani ani razu (bilans 27-7-0). Rok później, 18 czerwca, Widzew wywalczył mistrzostwo na terenie głównego rywala do tytułu - Legii Warszawa, wydzierając w pamiętnym meczu zwycięstwo w ostatnich pięciu minutach.

Łódzki klub jest jednym z zaledwie dwóch polskich zespołów, który miał okazję usłyszeć na swoim obiekcie hymn Ligi Mistrzów. Widzew wyeliminował wówczas na drodze do fazy grupowej Broendby IF, strzelając gola dającego awans na minutę przed końcem meczu w Danii (2:1 w Łodzi, 2:3 w Broendby).  Przeciwnikami zawodników trenera Franciszka Smudy były drużyny Atletico Madryt, Steauy Bukareszt oraz późniejszego triumfatora rozgrywek, Borussii Dortmund. Czerwono-biało-czerwoni byli jedynym zespołem, który nie uległ na własnym obiekcie mistrzowi Niemiec w tym turnieju.

Ostatnim sukcesem Widzewa było zdobycie wicemistrzostwa Polski w 1999 roku. Łodzianie mogą się pochwalić również wywalczeniem Pucharu Polski, Superpucharu. Miejmy nadzieję, że jak najszybciej powrócimy do najpiękniejszych czasów naszego klubu. Wszystkim kibicom w związku urodzinami klubu życzymy wszystkiego widzewskiego!

Osiągnięcia Widzewa Łódź

Mistrz Polski - 1981, 1982, 1996, 1997
Wicemistrz Polski - 1977, 1979, 1980, 1983, 1984, 1995, 1999
Puchar Polski - 1985
Superpuchar Polski - 1996
Półfinał Pucharu Europy - 1983
Udział w Lidze Mistrzów - 1996
Zdobywca Pucharu Intertoto - 1976, 1982